VAN MEENEN, Jan

Terwijl je langzaam van een slaap geneest

Terwijl je langzaam van een slaap geneest
het hopen in je huid en handen stil voelt

herbeginnen, ontwapen jij me alweer met je
zachtste zinnen, je bleke borsten zingend
onder dunne zijde

je halslijn prachtig van uitstekendheid
herwil de tijd en gunt me nauwelijks rust,

terwijl jij met je hele lichaam kijkt en kust
en kijkend wordt gekust.