Download document

LUYKX, Theo



Politieke geschiedenis van België

…..
Onmiddellijk na de capitulatie van het Belgische leger, op 28 mei 1940, werd de publieke opinie in België gekenmerkt door een levendig loyalisme tegenover koning Leopold III die het lot van zijn leger had willen delen. Dit gevoelen van loyalisme ging gepaard met een ongenoegen tegenover de Belgische politici, die het land zo ver hadden gebracht. Inzonderheid Pierlot en de ‘Belgen van Londen’, in wie men het zinnebeeld van een ondergegane wereld zag, moesten het ontgelden. Het eerste contact van de Belgische bevolking met de Duitse bezetter was meegevallen; men bewonderde bij het Duitse leger de tucht, die in ons land sedert lang zoek was geraakt en men meende vast te stellen dat de bezetter van W.O. II totaal verschilde van deze van W.O. I Door dat alles bestond, tijdens de eerste dagen van de bezetting, bij een groot gedeelte van de Belgische bevolking een gunstige gezindheid tegenover de zg. Nieuwe Orde”, die door de Duitse bezetter werd gepropageerd.

…..
Aan een rechtvaardige bestraffing van de collaboratie werd door niemand getornd, maar deze repressie ging onmiddellijk gepaard met zulke excessen en misbruiken dat België in de onmiddellijke naoorlog de indruk gaf geen ware rechtstaat meer te zijn.

…..
Op 13 januari 1968 stelde de Franstalige Academieraad van Leuven zijn expansieplan op, dat maandag 15 januari kenbaar werd gemaakt. Het sloot aan met het mandement van de Belgische bisschoppen van 13 mei 1966: te Leuven zou een volledige Franstalige universiteit blijven bestaan, te Brussel zou een Franstalige faculteit voor Geneeskunde worden uitgebouwd, terwijl daarbij nog speciale secties van deze Franstalige universiteit zouden ondergebracht worden te Ottignies.

Dit expansieplan verenigde alle elementen, waartegen in Vlaanderen een hevig verzet bestond. Niet alleen werd het door Leuven-Nederlands op 19 januari verworpen, doch het gaf aanleiding tot stakingen in de hele Vlaamse onderwijswereld: te Leuven zelf, aan de andere Vlaamse universiteiten en zelfs in de instellingen voor middelbaar onderwijs in Vlaanderen. De gespannen toestand werd helemaal niet opgeklaard, toen de Inrichtende Macht der Universiteit, nl. het Belgisch episcopaat, op 3 februari 1967 een mededeling verstrekte, waaruit bleek dat de bisschoppen zelf over de aangelegenheid verdeeld waren.

…..