GELAUDE, Kris

Moeder zijn

Moeder zijn

is aarde zijn.

Oergrond en begin.

Woord

dat je op eigen benen zet.

Eerste koestering

en laatste.

En zoveel daar tussenin

dat geen mens

kan achterhalen.

Zelfs wanneer moeder

uit het zicht verdwenen is,

blijft zij nog

die eeuwige omhelzing.


Herinner mij

Verberg mijn naam niet

tussen plooien van verdriet.

Bewaar hem als een handvest

of een lied

dat door je hoofd blijft spelen.

Zolang ik voort besta

in tekens en verhalen,

zolang nog

hoor ik bij dit leven.


Altijd is er een weg

Als je geen woorden vindt,

begin met te luisteren.

Als je naar inzicht zoekt,

open de ramen.

Als je geen uitkomst ziet,

leer om te wachten.

Als je weinig geduld hebt,

oefen het zaaien en oogsten.

Als je geen inspiratie vindt,

ga dan de straat op.

Altijd is er een weg.

Als je een droom hebt,

durf te springen.

Als je met vragen zit,

ga ermee in de wind staan.

Als je soms vleugels mist,

kijk genoeg naar de wolken.

Als iets moet groeien,

laat het zijn gang gaan.

Als iets je lief is

hou het niet vast.

Altijd is er een weg.


Tijd heelt geen wonden

tijd heelt

geen wonden

tijd leert

je leven

met verdriet

en wachten

zeer geduldig

tot je weer

schoonheid ziet

en tot

de tederste

herinneringen

zo diep vertakt zijn

in je ziel

dat ze

die zere plekken

kunnen overgroeien

Kijk naar de wolken

Kijk naar de wolken.

Ze komen,

en drijven voorbij.

Ze kennen geen zwaarte.

En op een dag

ongetwijfeld,

zullen de zorgen van nu

mee met de wolken

verdwenen zijn

Het kan niet

Het kan niet

dat je zomaar weggaat

en niet meer terug komt.

Er is zoveel dat we

elkaar nog moeten zeggen.

Zoveel om te omarmen.

En al die liefde die waar jij was

nu alleen maar leegte vindt.

Het kan niet

Dat je zomaar weggaat.