Download document

MOYSON, Emiel


CANTATE

Te executeren door de délégués van de Vlaamse Gemeenten,

Ter occasie van d’inauguratie der

Colonne du Congrés

26 September 1859

Colonn’, wat zalige souvenirs

doet uw aspect te binnen schieten…

’t is spijtig dat zoveel martyrs

in België’s wieg het leven lieten…

Dupa duporum,

Et in saecula saeculorum.

O ja, martyrs, dat is het woord,

zij vochten voor d’indépendance…

Jan hield zijn lijf en Peer verloor ‘t:

in alle dingen is er chance.

Slaapt zacht, martyrs, in uw’ caveaux,

ons harte blijft u respecteren ;

Dumas die heet u marticos,

Maar moet g’u om die praat choqueren ?

Gij hebt de tirannie verjaagd

die onze broeders opprimeerde,

de stijve tale weggevaagd

die alle Belgen embêteerde.

Wij staan hier nu rond het symbol’

van die fameuze liberteiten,

waarvoor gij hebt verspeeld uw bol,

waarvoor we u onze estime wijten

Wij staan hier nu bij ’t monument

Dat wij Congrès-Colonn’ nommeren,

Gebouwd ter eer van ’t Parlement,

Dat u is komen succéderen.

Wij staan hier nu, wij staan hier nu,

Wij zijn de Vlaamse deputatie…

Colonn’ bonjour, Colonn’ salut,

Gij provoqueert onze admiratie !

Colonn’, bonjour, bonjour, bonjour ! !

gij zijt onsterfelijk geboren…

“Sonnez, tonnez, canons, tambours” !

wij zijn uw glans verloren…

Gij zijt gemaakt van Franse steen,

Wat Frans is, is recommandabel;

De inscripties zijn in ’t Frans alleen –

Wij vinden dat zeer convenabel.

Uw vier statueën van omleeg,

die elk een vrijheid figureren,

zijn bijna g’heel van Franse deeg:

men moet de vrienden souteneren.

Vrijheden van Enseignement,

Van Presse, Religie en Associatie,

Een volk dat u bezit en bekent

Is zeker een gelukkige natie.

Ons land zijn macht is excessief…

Provincen, gij formeert de keten…

De Waal heeft Vlaanderen zo lief

Dat hij het op zou willen eten.

Des Konings beeld komt van Parijs,

Het keert naar Vlaanderen de rugge :

Maar wat vermindert dat zijn prijs,

Of ’t kijkt naar Rome of naar Brugge.

Adieu colonn’, uw steen en brons

zijn Frans tot in hun ornamenten,

maar toch zit er iets in van ons…

ze zijn betaald met onze centen.

Dupa duporum,

Et in saecula saeculorum.