VAN WISSEN, Driek

De dagen die wij leven zijn beperkt

Toch wordt door jou mijn waanidee versterkt

Dat alles zonder einde voort mag duren

Wie veel en vrolijk leeft, sterft ongemerkt.

////////////////////////////////////////

Als ik straks als een halve plant besta

En in een rolstoel door het leven ga

Behoedzaam voortgeduwd door de verpleegsters

Lopen de vrouwen mij pas achterna.

////////////////////////////////////////


Veertig plus

Toen ik de meisjes mooi ging vinden

werd ik onmiddellijk actief

als Don Juan en hartedief;

ik kon ze om mijn vingers winden

en liefdesbrief na liefdesbrief

kreeg ik van allerhand beminden.

En zonder mij aan één te binden

had ik ze allen even lief.

Kom daar vandaag nog maar eens om!

Geen liefje weet ik meer te strikken.

Nee, sterker nog: ik zie ze schrikken

als ik in hun nabijheid kom.

De nadering der ouderdom

leest men het eerst in meisjesblikken.

Middelbaar onderwijs

Het mooiste meisje van de klas
verschikt onwennig bij haar schouder
een bandje van haar bustehouder;
ze draagt dat rare ding maar pas.

De meester, achter brilleglas,
ziet toe, ontroerd, en denkt: "Wat zou d'r
gebeuren als zij tien jaar ouder
en ik eens tien jaar jonger was?"

Ach, hij vergeet hoe hij verdorde
en hoe haar leven net begint.
In stilte wordt door hem bemind
de schone vrouw, die zij zal worden.

Dan praat ze wat, het lieve kind,
en streng roept hij haar tot de orde.

Joris

Ik heb vanavond, met de poes op schoot,
de onrust uit het beestje weggestreken,
waarbij de goedzak mij heeft aangekeken
met ogen zo onpeilbaar diep en groot,
dat het mij één moment heeft toegeleken
als was hij eeuwen lang al deelgenoot
van het geheim van leven en van dood
en nu dan op het punt stond om te spreken.

Een aandrang, waar hij niet voor is bezweken,
omdat hij langzaamaan de ogen sloot
en nog een lome haal gaf met zijn poot
als halve aai en onzachtzinnig teken
dat men hem ooit nadrukkelijk verbood
het zwijgen rond die zaken te verbreken.