DE GHELDERE, Karel


De Eeuwige Jager

Des winters, binst de nacht,

wanneer de wilde winden,

in ’t woedende tempeest,

hun dolle kracht ontbinden;

Als, in hun somber kleed,

de spilde sparrenbomen

gepijnd zijn en geplooid

dat ze op elkander dromen:

Dan hoort men door het hout

de Eeuwge Jager rijden;

dan hoort men zijn getrek

van boze brakken strijden.

…..

Hij draagt, de wereld rond,

op zijn verwenste schouders

de nooit ontlaste vloek

van zijn misprezen ouders

En klagend jaagt hij voort,

hoe woest de winden snakken,

gevolgd door ’t eeuwig lied

van ’t huilen zijner brakken.
…..