SIX, Jan


Niets zeker als d’onzekerheid

De zee toont d'eb en vloed der staten;

Het zand hier door de wind verwaaid,

Die als de zomer vriendschap draait,

Leert op geen mensen zich verlaten:

De voetstap die men vindt op 't strand

Wordt uitgewist eer dat wij keren;

De domme snip, de meeuw aan land

Zal ons des tijds verwis'ling leren:

In 't kort al wat m' 'er ziet, het zeit;

Niets zeker als d'onzekerheid.