SIX, Jan
Niets zeker als d’onzekerheid
De zee toont d'eb en vloed der staten;
Het zand hier door de wind verwaaid,
Die als de zomer vriendschap draait,
Leert op geen mensen zich verlaten:
De voetstap die men vindt op 't strand
Wordt uitgewist eer dat wij keren;
De domme snip, de meeuw aan land
Zal ons des tijds verwis'ling leren:
In 't kort al wat m' 'er ziet, het zeit;
Niets zeker als d'onzekerheid.