MAEREVOET, Marieke


Gisteren wou ik alle taal vergeten

gisteren wou ik alle taal vergeten

alle tekens wissen, gisteren

wou ik in nooit gehoorde zinnen

pasgeboren woorden vinden.

maar de rietvogels woonden al

kinderen zongen de vakantie in.

de kersen werden rood

mijn lief haalde de ladder uit

de zomer duurde voort.

nog weet ik niet met zekerheid

of een ja wel altijd ja klinkt.

en of iets waar geen eind aan komt

ooit ergens wel begint.

vandaag omarm ik alle taal

al zo lang en door zovelen

geboetseerd en doorgegeven.

tussen keel en verhemelte

liggen haar klanken op mijn tong.

haar tekens schrijf ik op.