VAN STALBORCH, Els


Asielzoeker

Een voetstap in een land te ver.

Een hand vol doorweekte dagen.

Een glimlach kan hij niet verdragen.

Ondoorgrondelijk zijn taal.

Zijn berooide leven een verhaal

op een vel papier.

Ook hier kan hij niet blijven.

Even woont hij in een pakhuis

vol met woorden, in een

vakantiewoning buiten het seizoen.

Meer kan het land niet doen.

Wanhoop nestelt onder zijn huid.

Geen ster reist hem vooruit.