VELDMAN, Vick

Rodelen 1973

Ik adem, ik ben er nog, vergeten

doe ik niet, lieve, Oostenrijkse E.

'Ik wil met jou nog één keer naar benee,

wij zweven met zijn tweetjes op die slee,

wij razen door een ruim van staal en blauw,

wij stuiven door een zee van sneeuw en kou.

Jouw warme handen om mijn buik,

jouw lange, zachte krullen in mijn nek,

wij zijn onschuldig jong en heerlijk gek,

wij laten nog één keer de wereld achter!'

Dat beeld zit op mijn netvlies gebrand,

ik kijk er niet zo heel veel naar want

weg is de vrijheid, weg je stille gezicht.