BOENDALE, Jan

Der Lekenspieghel

…..

Om dat die leeke van allen zaken

Rime ende dichte willen maken

Ghelijc clerken, dat wonder es,

So hebbic mi bewonden des

Dat ic nu wil bringhen voort

Wat enen dichter toe behoort,

Die te rechte sal dichten wel;

Want dichten en is gheen spel.

Drie pointen horen toe

Elken dichtre, ende segghe u hoe:

Hi moet sijn een gramarijn,

Warachtich moet hi ooc sijn,

Eersaem van levene mede:

So mach hi houden dichters stede.

Gramarie is deerste sake;

Want si leert ons scone sprake,

Te rechte voeghen die woorde

Elc na sinen scoonsten accoorde,

Te rechte scriven ende spellen

Ende dat pointelijc voort vertellen.

Men sal ooc voren versinnen,

Hoemen dat dicht zal beghinnen,

Middelen ende daer toe enden,

Ende uter materien niet wenden.

Dat prohemium int beghin

Sal verstandenisse hebben in

Van datter volghet na;

Auctoriteite, alsic versta,

Ende exemple daer toe mede

Sullen hebben propre stede,

Daer hem behoort te stane

Na datter materien hoort ane;

Dat einde vanden dichte sal

Dat voorste besluten al,

Ende daer toe setten proper woort

Also tier materien hoort.

Aldus moet die dichtre sijn

Van rechte een gramarijn;

Want die niet en versinnet des

Wat consten gramarie es,

Alse leecke liede, die en moghen

Te goeden dichters niet doghen;

Want sine hebben gheen fundament

Daer men recht dichten in kent.

Wat helpter vele of ghelesen?

Hi moet een gramarijn wesen

Ende te minsten connen sine parten:

Dat is tbeghin van allen arten:

Die des niet en weet, sijts ghewes

Dat hi gheen goet dichter en es

Noch dichter ooc en mach sijn,

Is hi Walsch, Dietsch of Lat ijn.

…..