CLAEYS, Anne-Marijke


Atlas

Je draagt me

alsof ik vederlicht was

op je stevige schouders

Ik ben een wereld van verhalen,

een karrenvracht vol

opgegraven vragen

Ik ben zo zwaar

als je kracht

en toch blijf je me dragen

Je draagt me

over het ontilbaar lichte

over grijsgetinte wolken

over gladde winterwegen

over zeeën van wilde regen

over heuvels van moeizame stilte

over de grenzen van het begaanbare

Over de stroom die onomkeerbaar westwaarts glijdt

draag je me naar het einde van de tijd