VAN LEEUWEN, Joke


Ik was veel kleiner dan de stad...

Ik was veel kleiner dan de stad
en schrok nog van bedelaars
waar altijd iets niet meer aan zat.
De winkels waren hemelhoog met
witte bergen onderbroeken, waarin
gegraaid werd van het zoeken tot
handen hadden. Ik vergat de weg
die ik niet had geleerd en
liep verkeerd. Een vrouw gerimpeld
van bestaan, vroeg of ik met haar op
wou gaan, want anders viel zij om.
We liepen samen krom,
als een gezinnetje van zotten.
Zij wist de weg, ik droeg haar oude botten.


Trouwen

Al bezig te bestaan, maar nu

hier te beginnen aan voortaan,

aan een hierna dat mag behoed,

de dagen met vier handen op

te tillen, te zeggen ja, te zeggen

dat we ja, te zeggen dat we willen.


Ozo heppie

Ik voel me ozo heppie,

zo heppie deze dag

en als je vraagt: wat heppie

als ik eens vragen mag,

dan zeg ik: hoe wat heppie,

wat heppik aan die vraag,

heppie nooit dat heppieje

dat ik hep vandaag


Genealogie

Er wroetten landarbeiders in je grond

met aardenagels, stijf bezwete broeken

en veel drammerige regen. Er stonden

vrouwen met gedoodverfd aangezicht,

te wijd van rokken en wellevendheid,

er waren huwelijken waarin waardig

werd gezwegen, er was een god alom

van wie ze alles kregen: licht, lijden en

een boterham, er waren kinderen die

kwamen en nog zonder taal weer stierven.

Alleen hun namen gingen door en door en

door en ergens iets misschien van wat er

boog in hun gewrichten.


Wil je met me naar...

Wil je met me naar

toejeweetwel

toejeweetwel?

Wil je met me naar

toejeweetwelwaar?

Ja, ik wil met jou

naar hoeheettut,

naar hoeheettut.

Ja, ik wil met jou

naar hoeheettutnou.

Gaan we samen in de dinges

en de weetnietmeerzovlug,

even in de komwatwasset

en dan weer naar huis terug