VERHULST, Dimitri

Kroniek van een zwangerschap

Wij zijn met elkaar gaan leven, in elkaar gaan beven.

We trekken elk ons eigen voordeel uit de twijfel en blijven

namen op dezelfde bel, bedriegers langs dezelfde brievenbus.

Ondanks mijn kortademige vreugde en mijn wreedste vrede,

mijn synoniemen die elkander trachten schoon te spreken

en mijn luidste leugens die ik molenwiekend heb geluid,

ondanks mijn ondanksen, hoop ik dat jij me goed verteert.

Je leert me af nog terwijl je mij ontmantelt,

mijn vragen bekampt met jouw Kempische stiltes.

We zijn begonnen ons verlangen te verlappen aan een ander.

Wie is hij dat jij hem plechtig medeplichtig maakte

aan je nagemaakte overgave in onze laatste lakens?

Ik weet het, hij woont in Zemst, zwemt Olympische lengten in zijn geld

en belt voortdurend op jouw gsm.

Maar dat kind, is dat ook van hem?


Vrij me

Vrij me voorbij de angst

dat jij me zal verlaten.

Liegen duurt het langst:

jij zal mij niet verlaten!

Vrij me naar de dans

wees het lied dat mij omarmt.

Grijp mij stevig als de kans

waarvan nooit een eerste kwam.

Vrij me verder dan geluk

die lethargie waarin men vlucht

Hou je kaarten maar op zak:

er is toch geen weg terug.

Vrij me buiten zinnen

Ik geloof alleen wie zwijgt.

Er valt hier niets te winnen

verspil met mij jouw tijd.

Vrij me het verlies in

want ik wil alles kwijt.

Wat ik bezat werd ballast

wat ik verlang dat maakt me rijk.

Vrij me naar het land

dat je met jouw liefde warmt,

strooi mij uit ginds op een dag

en wees ontroostbaar dan.

Vrij me vrij van zorgen

Vrij me vrij van mij.

Geloof in mij tot morgen

en vrij dan weer met mij.


Hou me vast

Hou me vast en

leer me zo alvast

hoe ik dit vasthoud

deze dag

deze lach op ons gezicht

hoe wij ons gelieven en

zo vallen in verbazing van

geluk zonder gewicht –

hou me vast

Hoe hou ik dit vast de

eenvoud van de avond zonder jas op ons terras

je hand waar ik die graag heb

we zwijgen heerlijk van de pret

ik ruik je, mijn glas, oh hoe hou ik dit vast –

hou me vast

Hoe hou ik dit vast het

licht dat op je valt,

je mond is warm als de mistral

god ziet ons niet

ik wil je ik raak je aan

ik zing je uit

oh hoe hou ik dit vast –

hou me vast

Tot hier wil ik mij leven

hier leg ik mij neer

hier leg ik het af –

hou me vast

Tot hier wil ik mij leven

hier leg ik mij neer

hier leg ik mij af –

hou me vast

Hou me vast

zodat ik het kan aaien in de antraciete nacht

waarin dit alles al dit alles ons

allang zal zijn

ontsnapt