In Flanders Fields

In Flanders fields the poppies blow

Between the crosses, row on row,

That mark our place; and in the sky

The larks, still bravely singing, fly

Scarce heard amid the guns below.

We are the Dead. Short days ago

We lived, felt dawn, saw sunset glow,

Loved and were loved, and now we lie

In Flanders fields.

Take up our quarrel with the foe:

To you from failing hands we throw

The torch; be yours to hold it high.

If ye break faith with us who die

We shall not sleep, though poppies grow

In Flanders fields.

In Vlaanderens velden

In Vlaanderens velden wuift de papaver

tussen rijen kruisen die van ons kadaver

de plek aanwijzen; en dapper in de lucht

zingen leeuweriken verder in hun vlucht,

amper te horen boven het kanongedaver.

Wij zijn de Doden. Kort geleden leefden we,

proefden morgenstond en zagen avondrood,

hadden elkander lief, en nu liggen we dood

in Vlaanderens velden.

Hervat ons gevecht met de vijand,

naar U werpen we met falende hand

de fakkel; ‘t is aan u die hoog te houden.

Als gij uw woord breekt met ons kadaver,

zullen wij niet slapen, al groeit de papaver

in Vlaanderens velden.

Vertaling: Z. DE MEESTER