POSTMA, Obe



Mienskip

De sleat mei kikkertsblom,
De úttrape wâl in byt begroeid,
Ofearte pôle en tehaff’le reid –
De miedkraach mei syn dracht
Fan klaver, blommeguod en al
Wat op ’e seine wachtet,
     Kaam gear yn my.
 
It lûd, dat fan ’e hiemen komt,
It balten dat oer ’e lânen klinkt,
En al ’t bedriuw
Dat libben om my hinne giet
     Kaam gear yn my.
 
It folk dat hjir syn wenstee hie,
En wat der bodde en wrotte d’ ieuwen oer,
En al wat hjir troch bloei en stjerren gong,
     Kaam gear yn my.


Gemeenschap

De sloot met kikkerbeet

De uitgetrapte wal karig begroeid

Afgegraasde stek en aangevreten riet –

De weide met zijn dracht

Van klaver, bloemetjes en al

Wat op de zeis wacht

Werd één in mij.

t Geluid dat van de erven komt

't Geloei dat door de velden klinkt

En heel ’t gewoel

Dat me zo levendig omgeeft,

Werd één in mij.

Het volk dat hier zijn woonstee had

En wat er sloofde en zwoegde eeuw na eeuw

En al wat hier door bloei en sterven ging

Werd één in mij.