Download document

LIBBRECHT, Peter


Seerlands Dale

Langs de stadse grachten, een bleke maan

Ze lopen er als schimmen, en ik ken hun naam

Ze hebben nachtenlang elkaar gekust

Zij zullen nooit meer vinden, de stille rust

De jaren zijn voorbij, waar is haar zachte stem

'k Heb veel te lang gezocht naar 't gevoel dat ik niet ken

Wetend dat ze kijkt naar dit vreemde gezicht

En luistert naar z'n woorden als een zoet gedicht

Mijn liefste schat in Seerlands Daal

Waarom spreek jij nu voor mij een andere taal

Ik wens je veel geluk, zoals het hoort

Maar liever had ik hem toch wel stilletjes vermoord

Hangt hij rond je hals een koord van goud

Hij tooit je met veel kleuren, die waar hij van houdt

Jouw eer heeft hij genomen, maar ook jouw stem geroofd

En al mijn dwaze dromen die ik ooit heb beloofd

Langs de stadse grachten, onder de maan

Loopt nog steeds die schim, en ik ken zijn naam

In Seerlands Dale, wil je trouwen

Dan ga ik maar op zoek naar andere vrouwen

In Seerlands Dale ga ik rouwen