Download document

VERMINNEN, Johan


De roos


(naar Amanda MCBROOM)


Men zegt van liefde dat ze zacht is

als een lief en teder woord

Men zegt van liefde dat ze hard is

en zo vaak het geluk vermoordt

Men noemt haar hunker een verlangen

Men noemt haar redder in nood

Ik zeg dat liefde als een bloem is

waarop de zon haar stralen strooit


Ze is het hart, zo bang en breekbaar

zo wankel en zo broos

Ze is de droom, bang voor ’t ontwaken

omdat ze dan de waarheid hoort

Ze wacht op wie haar nu wil plukken

op wie haar tranen steelt

Zo bang om vroeg te sterven

voor ze werk’lijk heeft geleefd


En is de nacht zo koud en eenzaam

Duurt het wachten veel te lang

Denk dan maar dat geluk alleen is

voor wie er hevig naar verlangt

denk dan maar dat bitt’re winters

en dikke lagen sneeuw

nog nooit hebben verhinderd

dat de roos hen overleeft


Laat me nu toch niet alleen

Laat me nu toch niet alleen

Radeloos en verloren

Sloop die muren om me heen

Help me zo bij jou te komen

Laat me eens je gezel zijn

Wees de gids die me zal leiden

Want ik ben reeds lang op reis

En zo moe, kom en bevrijd me

Neem me mee naar je land

Vol muziek en vol dromen

Leid me naar je land

Laat me in jouw wolken wonen

Laat me nu toch niet alleen

Neem m'n hand en toon me

De weg die leidt naar jou alleen

Help me zo bij jou te komen


‘k voel me goed

'k Voel me goed, ik voel me goed

Vraag me niet hoe je dat doet

'k Heb de kriebels in het bloed

'k Voel me goed, ik voel me goed

'k Voel me goed, ik voel me goed

Vraag me niet hoe je dat doet

'k Heb de kriebels in het bloed

'k Voel me goed, ik voel me goed

Ik heb geen nieuwsberichten nodig

'k Vind de kranten overbodig

Laat m'n brieven ongeopend

Wijs de schuldeisers de deur

In mijn hoofd zit 'r een liedje

't Is een zomers melodietje

Met een Braziliaans muziekje

'k Voel me in prima humeur

Laat de deurwaarders maar komen

Alles is al meegenomen

Alleen dat paar mooie dromen

Krijgen ze van mij nooit mee

‘k voel me goed, ik voel me goed
…..

'k Heb geen geld dus 'k heb geen zorgen

Wie denkt 'r nu nog aan morgen

Laat de toekomst daarvoor zorgen

'k Ben blij dat ik leven mag

Laat de crisismakers zeuren

Open de ramen en de deuren

Er staat echt iets te gebeuren

't Wordt vast een zonnige dag

Met wat vrienden musiceren

Wat kan dat de buren schelen

De versterker staat op zeven

En de buurvrouw zegt dat 't mag

'k Voel me goed, ik voel me goed

…..


Een vriend zien huilen


naar Jacques Brel

Natuurlijk is het ergens oorlog

kanonnen maken geen muziek

en vrede is er zo hard nodig

een paradijs bestaat er niet

aan geld kleeft er toch steeds een geurtje

maar wie het heeft die ruikt het niet

bloemen vertrappen dat gebeurt soms

maar een vriend zien huilen kan ik niet

Natuurlijk zijn er kwade dagen

en aan het eind wacht ons de dood

ons lichaam blijft ons steeds verbazen

we leven nog dus er is hoop

natuurlijk ontrouw wordt gewoonte

liefde in vele bedden ziek

we kunnen elkaars geluk vermoorden

maar een vriend zien huilen kan ik niet


En al die steden die vermoeid zijn

door kinderen van wel vijftig jaar

al onze liefdes hebben tandpijn

iemand die helpt vergeet het maar

de tijd blijft altijd ongenaakbaar

je kan verdrinken in verdriet

er is de waarheid die ons spaart maar

een vriend zien huilen kan ik niet


Natuurlijk zijn we nog integer

zonder het lef om jood te zijn

zelfs elegant zijn als een neger

kunnen we niet we zijn zo klein

en al die mensen onze broeders

zo zou het eigenlijk moeten zijn

de werkelijkheid ze is zo droevig

iemand zien huilen dat doet pijn



Brussel

Mijn Brussel, ‘k zit in je binnenzak

Een warme jas, je binnenstad

Die mij omarmt

En verwarmt zoals vroeger

Toen ik verdwaald en lusteloos

Jouw geborgenheid verkoos

Al zijn mijn dromen

Nu wat droever


Hier kende ik mijn eerste lief

Mijn eerste droom, eerste verdriet

Hier kerfde ik haar naam nog in jouw bomen

Hier had ik vrienden, liep ik school

En raakte ook nog op de dool

Hier voel ik me zo vaak verloren


Mijn Brussel al ben je erg ziek

Een mollepijp, een braakland

In ruïne ken ik jou niet

Ach je bent vreemd veranderd

Al ben je als een lelijk huis

Toch voel ik me hier veilig thuis

Als nergens anders


Mijn Brussel ik verlies me weer

En loop je straatjes op en neer

ze zijn jouw duizend armen

Hoe vaak liep ik hier toen

Niks om handen, niks te doen

Gewoon mijn tijd wat te verdromen


Eén of andere dag


Eén of andere dag

Daar kun je op aan

Stap ik uit de stroom

Van m'n dagelijks bestaan

Om uit te zien

Naar iets anders misschien

Dan die gezichten

Die me nu omringen


Dan neem ik afscheid

Van m'n platen, m'n boeken

Voor eens en voor altijd

En met de beste groeten

Dit lijkt me het land

Wel van blinden en dwergen

Met aan iedere kant

Veel te hoge bergen


Dag lieve vrienden

In de bruine kroeg

Jullie zullen me niet missen

Er is toch bier genoeg

'T Was plezierig plezant

'T Waren vrolijke tijden

Maar het duurt me wat lang

M'n tijd hier voor eeuwig te slijten


Eén of andere dag

Daar kun je op aan

Stap ik uit de stroom

Van m'n dagelijks bestaan

Om uit te zien

Naar iets anders misschien

Dan die gezichten

Die me nu omringen