FABRE, Jan

De keizer van het verlies

…..
Ze willen geen revolutie

Ze willen spektakel dat zich vermomt

als een revolutie, de revolutie van de lach

van de tovenaar die ik was

Had ik mezelf zo belogen?

Wat kon ik nog doen?

Ik had alles al gedaan

Gelukkig maar; het liegen

wil ik nooit vergeten

ben ik nooit vergeten

nooit verleerd

Zoals de weigering

Op tijd en stond

een leugentje om bestwil

is nooit verkeerd

Ik moet me van alles wijsmaken

om het toch te doen

Alhoewel ik het graag doe

Nietsdoen, dat doe ik het liefst

De vlucht in het niets

zelfs als het mislukt

Ik ben de keizer van het verlies

en ben Lancelot die prinsessen

in de nacht verkracht

In mijn verbeelding

moet ik iets doen

Dus oefen ik in het nietsdoen

Ik wil de onoplosbare droom dromen

De wijze clown woont tussen de dingen

die nooit verloren kunnen gaan

en alles wordt behouden

Kijk ik oefen

Oefening baart kunst