VAN RUYSBEEK, Erik
Eens
Eens wil ik rusten in een vredig graf
als ik de wereld ben geworden
als ik de herfsten ben geworden
boven de bossen en de bergen
die eens mijn vlees geweest zijn
en mijn geest.
Eens wil ik rusten in een vredig graf
als ik de winden ben geworden
de zomers en de zonnen
waar ik verzoend in opging
en zoende met de lippen
van de geest.
Eens wil ik rusten in een vredig graf
als ik de vrede ben geworden
als ik het geuren ben geworden
het stille bloeien in het jonge gras
en 't eeuwig kiemen