VAN RUYSBEEK, Erik


Eens

Eens wil ik rusten in een vredig graf

als ik de wereld ben geworden

als ik de herfsten ben geworden

boven de bossen en de bergen

die eens mijn vlees geweest zijn

en mijn geest.

Eens wil ik rusten in een vredig graf

als ik de winden ben geworden

de zomers en de zonnen

waar ik verzoend in opging

en zoende met de lippen

van de geest.

Eens wil ik rusten in een vredig graf

als ik de vrede ben geworden

als ik het geuren ben geworden

het stille bloeien in het jonge gras

en 't eeuwig kiemen