EYKMAN, Karel

Vleermuis

Om zo te kunnen kijken

door het donker op je gevoel

door de nacht gevaar ontwijken

zeilend zweven naar je doel.

Dat je zien kan, door dat te horen

wat je tevoren hebt gefloten voor je uit.

Die radar raadt dan met je oren

naar de echo van wat je fluit.

Met armen wijd door de straten scheren

dat is wat ik van hem leren wou

om rakelings blindelings terug te keren

op de tast

naar huis

naar jou.


Was ik zee

Als ik de zee was, zou ik aan komen rollen

dat lijkt me wel geinig als ik zo begin.

En net voordat je voor mij weg wilde hollen

trok ik me weer terug, de branding in.

Als ik de zee was, liet ik schelpen aanspoelen

speciaal voor jou, zoek de mooiste maar uit

die jij wilt bewaren en in je hand wilt voelen.

Ik zorgde daarbij voor zacht ruisend geluid.

Als ik de zee was maakte ik zandribbels met water

die ’s avonds glimmeren bij de ondergaande zon.

En dan herinner jij je veel en veel later

hoe jij daar uren naar kijken kon.

Opa is nieuwsgierig

Je weet het,

als mensen oud zijn,

dan worden ze niet meer groot.

En als ze dan nog ouder zijn

dan gaan ze tenslotte dood.

Maar als je je opa gaat vragen

wanneer hij nou eens dood zal gaan,

dan zal je opa zeggen:

‘dat gaat je geen donder aan’

Dat komt zo:

als mensen oud zijn,

dan willen ze nog niet weg,

omdat ze zo nieuwsgierig zijn:

wat komt er van jou terecht?

Want opa's zijn altijd nieuwsgierig

naar wat voor soort mens je wordt.

Hij kan het nog niet precies raden,

want daarvoor leef jij nog te kort.