VAN MESSEL, Saul

peregrinus

een vreemdeling mij in de droom verschenen

die naast mijn kleren ook mijn namen droeg

was even plotseling weer in het niets verdwenen

eer ik om een en ander uitleg vroeg

die kleren waren nog tot daaraantoe

zo’n koude winternacht en dan nog naakt

waartoe mijn namen echter/peinzensmoe

ben ik verfomfaaid uit de slaap ontwaakt

de helft van een geheel dat afgespleten

een droom ervoer die dulle dagen derft

waarin/mijn kleren en mijn namen eens versleten

die vreemdeling per slot mijn leven sterft

au moment

die in mijn kuren bloeit

krater die vuren gloeit

die eruptief verlangt

en straks mijn lava vangt

bloeiende lijfsvulkaan

laat mij nog eenmaal gaan