BLUFPAND, Roos

Afscheid

Ze neemt afscheid van de dagen

De zon die plaats maakt voor de nacht

Ze neemt afscheid van de bomen

Van de gebouwen in de stad

Ze neemt afscheid van kleur,

een witte winter en een zinderende zomer

Ze neemt afscheid van verre landen

En van haar eigen spiegelbeeld

Ze neemt afscheid van alles

Ze neemt afscheid van niets

Omarm je verbeelding

Het schijnt dat je zelfs zonder zicht

Kunt zien

Ze neemt afscheid van de sterren

En de ogen van wie ze liefheeft

Ze neemt afscheid van wat verandert

De tijd gaat door maar zij staat stil

Maar het meest nog neemt zij afscheid

Van die foto aan de muur

Waar haar lief zo knap, zo teder

Nu voor de tweede keer uit zicht verdwijnt

Ze neemt afscheid van alles

Ze neemt afscheid van niets

Omarm je verbeelding

Het schijnt dat je zelfs zonder zicht

Kunt zien