KRUSEMAN, Wim

Oponthoud

Dit is het oponthoud op het perron:

Dat men om zich heen de mensen ziet bewegen

Men meent, wellicht komt daar een vriend mij tegen

Ken ik die dame met die bloemige japon.

Men drentelt even om de boeken heen

van de kiosk, koopt een paar avondbladen.

De atmosfeer schijnt wonderlijk geladen.

Een trein rijdt onder de overkapping heen.

Wanneer men zich een zitplaats heeft gezocht

verdwijnen reeds de lichten aan de ruiten.

Fel striemt de trein aan, slingert in de bocht;

"Wilt u zo goed zijn om het raam te sluiten?"