HOLVOET-HANSSEN, Peter


Solferino

Het steeg op vanuit de bodem van de oceaan

tot de ijskap op Europa smolt en brak, het vloog

langs de grootste gruwel naar de jongste jammerkreet

uit de 25000 kelen van Béziers

solidair met de katharen, over brandstapels

op een Flammenwerfer dansend met een bajonet

met de 15-inch houwitsers houwend op de kou

boven Brandhoek, Ieper, Hellblast Corner, no-man's-land

zeeg naast G.E. Ellison, lansier die 't laatste viel

mengde zich in het geslachtsverkeer en wortelde

in vergeten graven - Solferino, keer op keer


Liedje voor een kleine reus

schrijnt het bloed in elke cel

zing dan in het raamkozijn

maanwit paardje in de zon

rozenblaadjes, Piet Fluwijn

strooi ze in de regenton

maakt je hart een zevensprong

heeft je hoofd geen pannendak

wortels zijn van watersap

tater je stil en draai maar

aan het wiel, mijn Polleke

onderschat de slakken niet

poezenvlokjes, het is sneeuw

kijk een vogel wordt een vis

groot verdwalen, duivelszee

boot wiegt goud een donderkop


ROZENBLOEDJE

Roos, wees gegroet ontluik in tegenspoed

geen boom meer over die nog tuurt en wolkendoorn verstikt de buurt

roos roosje bloed alles komt toch goed

kind sterft een eeuwigheid te vroeg vader verdrinkt zich in de kroeg

roos roosje bloed alles komt toch goed

al word je in een vaas gezet moeder komt nooit meer uit het bed

Roos Roosje bloedt nooit komt iets nog goed

de tijd strikt ons met een list dromen rotten uit de kist

Frau Rosenblut wij blazen in het roet kommt alles wieder - gut

komt het ooit weer goed

weet het niet, mijn bloed vraag het aan de doorn die de roos behoedt

Santander
…..
De iele clown die in mij woonde, dacht

hij sloopt mijn lijf en komt zijn nest niet uit

hij keek door mijn gezicht met laatste kracht

daarbuiten liep je rond en binnen brak een ruit

En lichtquanten, gezanten van het spel

van anti- naar materie, kwamen vrij

kristalliseerden in mijn hoofd – mijn vel

verwend door jou, mijn vossenlekkernij

…..