KORN, Rochl
tsoem ersjtn mol noch zibn lange jor a nai klejd.
oen tsoe eng far main lejd, oen s'iz ajeder wais-glezerner knop, wi a trer, wos flist foen di faldn arop farsjtejnert oen sjwer.
|
voor het eerst na zeven lange jaren in een nieuwe jurk.
en voor mijn leed te nauw en iedere wit-glazen knoop is een traan, die langs de plooien druipt versteend en zwaar.
|