WOLFF, Pom


wat er is

wat is er met de dagen gebeurd

ik herken ze niet meer

een vrouw schrijft een jongen

vaal van verlangen naar nodeloos licht

schrijft een gedicht

mooier dan ze eerder ooit schreef

vraagt ken jij ze nog terug

wat heb ik gemist wat zal ik nooit weten

en hij in zijn pantykousen met siliconenrand

een zwarte naad over zijn kuiten

mooi gesneden jasje

met een baret schuin op gewatergolfd haar

schrijft misschien is het beter

de woorden de stilte te laten

zoveel van mezelf al gegeven