PETRONIUS

HET GASTMAAL VAN TRIMALCHIO

MCMXLVII

…..

Ondertussen lachten de vrouwen, die aangeschoten waren, tegen elkaar, kusten elkander in hun dronkenheid, terwijl de een op haar ijver als huisvrouw blufte, en de andere over de nukken en de onverschilligheid van haar man klaagde.

En terwijl ze elkaar zo omstrengelden, stond Habinnas ongemerkt op, pakte de voeten van Fortunata beet en wierp haar achterover op de sofa. ,,O, o," riep zij, toen haar onderkleed boven haar knieën wegschoof. Daarop wierp zij zich aan Scintilla's borst, en verborg haar blozend gezicht in haar zakdoek.

Enige ogenblikken daarna, toen Trimalchio het dessert had laten brengen, namen de slaven alle tafels weg en vervingen ze door anderen; vervolgens strooiden zij zaagsel, dat met saffraan en vermiljoen gekleurd was, op de vloer en, wat ik nog nooit tevoren gezien had, tot poeder gewreven moscovisch glas. Tegelijkertijd zeide Trimalchio: ,,Ik had met dit gerecht tevreden kunnen zijn, want jullie hebt het dessert al. Maar als er nog iets lekkers is, breng het dan maar."

Ondertussen bootste een Alexandrijnse knaap, die een warme drank inschonk, een nachtegaal na, waarbij Trimalchio voortdurend riep: ,,Nu iets anders, nu iets anders." Toen kwam een ander amusement. De slaaf, die aan Habinnas' voeten zat, brulde plotseling, ik denk op bevel van zijn heer, met zingende stem: ,,Vast op zijn doel afgaande, bereikte intussen Aeneas 't Diep van de zee met zijn schepen."

Nooit werden mijn oren door een scheller geluid getroffen; want behalve dat hij nu eens luider, dan weer zachter met een barbaarse uitspraak voordroeg, voegde hij er Atellaanse verzen bij, zodat zelfs Vergilius mij toen voor het eerst van mijn leven tegenstond. Maar, toen de slaaf ophield, klapte Habinnas in de handen, en zei: ,,Hij is nooit op school geweest, maar ik heb hem onderwijs gegeven, door hem met straatventers te laten omgaan. Daarom heeft hij zijns gelijke niet in het imiteren van muilezeldrijvers en marktschreeuwers. Hij heeft deksels veel talenten: hij is schoenmaker, kok, bakker, kortom een slaaf, die van alle markten thuis is. Maar hij heeft twee fouten; had hij die niet, dan was hij volmaakt: hij is besneden en hij snurkt, want dat hij scheel kijkt, vind ik zo erg niet; Venus kijkt net zo. Daarom kan hij niets geheim houden; want zijn oog staat bijna nooit stil. Driehonderd dienaren heb ik voor hem betaald."

…..

VERTAALD DOOR PROF. Dr. P. J. ENK