STUCWERK


Hij draagt een jas met bonte kraag

Hij draagt een jas met bonte kraag

Een trainingspak maar sport niet graag

Zijn matties spuwen op het trottoir

En roepen “kanker” naar elkaar.

Steevast noemen zij hem kill

Terwijl hij juist meer warmte wil

Ze gooien zomaar ruiten in

Hij doet dan mee met tegenzin.

Terwijl zij bangalijstjes schrijven

Probeert hij bij zichzelf te blijven

Zijn pet verhult die sentimenten

Te midden van de delinquenten.

In zijn hoofd reist hij de wereld over

En is hij een poëet

Toch zit hij spugend op een bankje
Waar niemand van zijn dromen weet.