DEPEUTER, Frans


Paradise lost

Gezegend zij het huis. De wanden zijn getekend.

De paarden draven door de kamers. De stemmen

drukken sporen in de natte flanken. In glazen ogen

worden brood en melk gedeeld. En wordt gebeden.

En daar in de tuin met de verborgen kinderen

die roepen “Kom maar heks” en dan zwijgen,

roerloos als wandelende takken, en plots

hun lijf uitstorten en rennen, hijgen naar

de muur waarop zij driemaal bonzend met

hun vuisten slaan, en dan opnieuw: tellen,

schuilen, zoeken en rennen, rennen om de heks

steeds vòòr te gaan.