BLAAUWENDRAAD, Catharina


Verweesd

Ik zal je missen. Al je honderd ogen

en al je monden vragend achterna

zal ik verslagen volgen. En gebogen

waar ik vergeefs de oude gangen ga

zoek ik jouw geur in tijd die mij nog rest

zoals een teef haar weggegeven nest.


Vakantie in gezinsverband

Omdat de ratten binnen staren

belegt mijn moeder buiten brood.

Mijn vader slaat de vliegen dood

die op de keukentafel paren.

Een jongetje met glaswolharen

– de porseleinen rug ontbloot –

aanvaardt daar de genadestoot

van hem die in me is gevaren

en sinds die middag in me huist,

al houdt hij zich angstvallig schuil

onder het staartbeen dat me stut:

Een wilde met gebalde vuist

die blind van woede aan de zuil

van een ontwijde tempel schudt.


Straight’ sonnet

(Opgedragen aan een werktuigbouwkundig tekenaar)

Een goed gesprek is niet aan hem besteed.

En het diner voor twee bekomt mij slecht:

Hij houdt bij voor- en hoofd- en nagerecht

zijn elleboog op tafel als hij eet.

Pas als wij allebei zijn uitgekleed

wordt er een werkelijk contact gelegd.

Buiten het bed komt daar niets van terecht,

maar ja, het raakvlak is niet bijster breed.

Toch raakt hij mij. Per slot van rekening:

Een vriend die volgens étiquette eet,

een goed gesprek, ik kan ze elders vinden.

Maar hij, rechtlijnig als een tekening

voor onderdelen (naar zijn zeggen ‘straight’)

weet steeds mijn onderdelen op te winden.