Download document

CREMER, Jan



Ik Jan Cremer

…..
Het consulaat lag aan 'n grote boulevard bij de Plaza Cataluna, op de derde verdieping van 'n groot flatgebouw. Met de lift naar boven en we gingen het kantoor binnen. Aan de balie stonden 'n paar Hollanders, Friese boeren met grote sigaren in de bek, in hun brabbelig taaltje naar hotels en geldzaken te informeren. Bij onze binnenkomst keken de mensen achter de balie op en bekeken ons of we stront waren. Ik wilde mijn verhaal doen, maar een verschrikkelijke burgertrut van 'n jaar of veertig zei met bitse stem: ‘Gaat u op de bank zitten en wacht u tot u geroepen wordt, ja!’ Daar de consul onze enige kans was om geld voor de overtocht te krijgen, beheerste ik me en zei niets terug. ‘Laat mij het woord maar doen,’ zei ik tegen Barry, ‘en beheers je voor dit schorem!’
Eindelijk kwam er een jongeman, prototype van de gezonde Hollandse ambtenaar, blozende wangen, rood haar en geen wenkbrauwen, naar ons toe en vroeg wat we wensten, maar duidelijk met de toon van: ‘We kunnen u toch niet helpen, waar dan ook mee, en hopen maar dat u zo snel mogelijk opsodemietert.’ We legden hem uit dat we met de consul wilden spreken, maar hij zei: ‘U naar de consul? Wat moet u bij de consul, de consul is voor u niet te spreken, zegt u mij maar waar u hem voor nodig heeft!’
Ik legde hem de situatie uit, dat we geld hadden verloren, we nog vandaag naar Ibiza wilden en of de consul ons geld voor de overtocht wilde lenen, wat ik hem morgen al terug kon sturen, want ik had daar 'n bankrekening en geld genoeg! Al met al was het 'n kwestie van ongeveer twaalf piek, daar hadden we genoeg aan.

Op harde toon, zodat iedereen het kon verstaan en opkeek, zei de rooie hond tegen ons: ‘Wat denkt u eigenlijk wel? Dat we hier hulp voor onbehuisden zijn, of sociale zaken? Er is geen sprake van dat u geld krijgt of met de consul komt te spreken. Gaat u maar naar de politie en laat u het land maar uitwijzen als ongewenste vreemdeling, maar hier krijgt u toch heus niets los hoor, dag heren!’

…..


Ik Jan Cremer 2

…..
Na die dag was het door injecties een goed opgefokt kuiken, waar het normaal in de buitenlucht op de niet-Amerikaanse manier 2 à 3 weken over zou doen. Zonder broedmachine.
24 uur na het leggen van het ei werd het kuiken verder op de transportband gerold. Kreeg meer krachtvoer en injecties toegediend, zodat het zienderogen groeide. Weer 24 uur staan onder een ijzeren kooi verlicht door warme schijnwerpers, waarbij steeds weer krachtvoedsel en graan naar binnen werden gestrooid.

De derde dag zag het kuiken er uit als een jonge kip. De veren hadden geen tijd gehad om zich te ontwikkelen, zodat het beest vol kale plekken en dons zat, maar het zag er uit als een jonge kip van twee maanden. Weer een spuit en in de namiddag, nadat de kip zes uur had gestaan, kwam zij via de transportband in de slachterij. Volautomatisch. Oorverdovend gekakel en gekreun.

…..