From yon far country blows: What are those blue remembered hills, What spires, what farms are those?
I see it shining plain, The happy highways where I went And cannot come again. |
door m’n hart een slopende tocht: wat zijn die heuglijkblauwe heuvels, wat zijn die torens, hoeves toch?
ik zie het helder stralen, daar ging ik mijn gelukkige wegen waar ik niet terug kan keren.
|