Download document





Kız Çocuğu

Capıları çalan benim

kapıları birer birer.

Gözünüze görünemem

göze görünmez ölüler.


Hiroşima'da öleli

oluyor bir on yıl kadar.

Yedi yaşında bir kızım,

büyümez ölü çocuklar.


Saçlarım tutuştu önce,

gözlerim yandı kavruldu.

Bir avuç kül oluverdim,

külüm havaya savruldu.


Benim sizden kendim için

hiçbir şey istediğim yok.

Şeker bile yiyemez ki

kâat gibi yanan çocuk.


Çalıyorum kapınızı,

teyze, amca, bir imza ver.

Çocuklar öldürülmesin

şeker de yiyebilsinler.



I come and stand at every door


I come and stand at every door

But no one hears my silent tread

I knock and yet remain unseen

For I am dead, for I am dead.


I´m only seven although I died

In Hiroshima long ago

I´m seven now as I was then

When children die they do not grow.


My hair was scorched by swirling flame

My eyes grew dim, my eyes grew blind

Death came and turned my bones to dust

And that was scattered by the wind.


I need no fruit, I need no rice

I need no sweet, nor even bread

I ask for nothing for myself

For I am dead, for I am dead.


All that I ask is that for peace

You fight today, you fight today

So that the children of this world

May live and grow and laugh and play.


Translation: Jeanette TURNER


Het kleine meisje


Ik kom en klop aan elke deur

maar niemand hoort mijn stille tred.

Ik klop aan en blijf toch ongezien

want ik ben dood, dood tot en met.


Ik ben nog altijd zeven hoewel ik,

eertijds in Hiroshima ’t leven liet.

En ik blijf immer zeven zoals toen

want dode kinderen groeien niet.


Mijn haar verschroeid door vlammen,

mijn verkoolde ogen gloeien blind.

De dood kwam, ik veranderde in as

dat verstrooid werd door de wind.


Ik hoef geen fruit, ik hoef geen rijst,

ik hoef geen snoep, zelfs geen brood.

Voor mezelf vraag ik helemaal niets

want ik ben dood, voor altijd dood.


Oom, tante, vecht voor vrede opdat

de kinderen van de wereld vandaag

kunnen leven, groeien, lachen, spelen,

en dat is alles, alles wat ik vraag.


NL bewerking Z. DE MEESTER