DEKKER, R.

Herinner me

Herinner me,

als je oud genoeg bent

om het te weten,

en ik oud genoeg

om zoiets

te kunnen vergeten,

dat ik je vertelde

van een vogeljong

dat, de bek

wijd opengesperd,

krijste om eten

(je hoeft daarbij niet te vertellen dat ik,

in een poging om moeder natuur te evenaren,

meer morste in je nek en ogen dan jij kon vreten),

herinner me alleen maar

dat ik toen zei

‘Jij

bent onze toekomst, jongen

en wij

een klein stukje

van jouw verleden.’