DODION, Lotte


Missie volbracht

‘s nachts proberen we onze lijven op één lijn te krijgen

het is niet zo anders

ook een lichaam laat zich laden en lossen

kan tot ontploffing komen trekt terug

nadien zoeken we dekking in het donker

kruipen naar de eigen kant

bedwingen een debriefing

niet alles moet geëvalueerd

een mond wordt snel een open wonde


Houston we have a problem

Liefste,

ik weet dat ge meer ruimte wilt,

maar hoeveel planeten wilt ge concreet?

Hoeveel lichtjaren moet ik van u verwijderd zijn

opdat gij weer kunt zweven?

Ge wilt mij niet langer met u meedragen,

Ge wilt weer gewichtloos zijn.

Een onbeduidende stip tussen zoveel andere?

Is het een ander,

een andere zon om rond te draaien?

Weet ge dan niet dat we allemaal dezelfde zijn?

Even vermoeiend, even verschroeiend

Evenveel pijn op termijn.

Ge hoeft geen vlaggen te planten,

Geen hemellichamen te veroveren,

Hier is het mijne,

Ik ben zwaartekracht,

Ik hou uw voeten op mijn grond.

Maar als gij per se de ruimte wilt,

Als ge denkt te zijn vastgeroest in uw baan,

loop naar de maan.

Word vergeten