Funeral blues

Stop all the clocks, cut off the telephone.

Prevent the dog from barking with a juicy bone,

Silence the pianos and with muffled drum

Bring out the coffin, let the mourners come.

Let aeroplanes circle moaning overhead

Scribbling in the sky the message He is Dead,

Put crêpe bows round the white necks of the public doves,

Let the traffic policemen wear black cotton gloves.

He was my North, my South, my East and West,

My working week and my Sunday rest

My noon, my midnight, my talk, my song;

I thought that love would last forever, I was wrong.

The stars are not wanted now; put out every one,

Pack up the moon and dismantle the sun.

Pour away the ocean and sweep up the wood;

For nothing now can ever come to any good

Begrafenisblues

Zet alle klokken stil, zet de telefoon af,

Smoor met een vette kluif het geblaf,

Doe de piano’s zwijgen, breng met stille trom

De kist naar buiten. Dragers, kom!

Laat vliegtuigen kreunend cirkelen in hun vlucht

En de boodschap Hij is Dood krabbelen in de lucht,

Hang crêpe strikken rond witte duivenkragen,

Laat verkeersagenten zwarte handschoenen dragen.

Hij was mijn Noord, Zuid, West en Oost,

Mijn werkweek en mijn Zondagstroost,

Mijn noen en middernacht, mijn gesprek, mijn lied,

Ik dacht dat liefde eeuwig duurt: ik wist het niet.

Geen sterren nodig nu, doof ze zonder pardon;

Steek de maan weg en ontmantel de zon;

Giet de oceaan leeg, veeg het woud schoon.

Want nu wordt niets ooit weer gewoon.

Vertaling Z. DE MEESTER