Between two worlds life hovers like a star,

’Twixt night and morn, upon the horizon’s verge.

How little do we know that which we are!

How less what we may be! The eternal surge

Of time and tide rolls on, and bears afar

Our bubbles; as the old burst, new emerge,

Lash’d from the foam of ages; while the graves

Of empires heave but like some passing waves.

…..

Tussen twee werelden zweeft ‘t leven als een ster,

tussen nacht en morgen, aan der horizon rand mee.

Hoe weinig weten we wat we zijn van oudsher!

Nog minder wat we kunnen zijn! De eeuwige stortzee

van tijd en getij rolt voort, en draagt mijlenver

onze bubbels; als d’oude bersten, komen nieuwe alree,

gestuwd door eeuwig schuim; een graf wordt gedolven

voor wereldrijken deinend als enkle verdwijnende golven.

…..

Vertaling Z. DE MEESTER