HAESAERT, Clara
Augustus
Augustus gloeit
met schuim op de daken
en smelt
de huid vol goud.
Met de kreet van de merel
en de roep van de duif
scheurt ’s morgens het dal uit de nevel
en sidderend zaait het licht
in het ontwakende oog
de vroege begeerte.
Zonnegensters in de verstrengeling
augustus gloeit.
Met terugwerkende kracht
harpij
als feeks werd ik geboren
tot feeks werd ik gedoopt
met verbrande vleugels de wereld ingeworpen
door het vuur weer tot leven gewekt
ingegaan tot de heerlijkheid
tussen het licht en de duisternis
kwamen de ontelbaren in de blinde vlek
opnieuw tot spraakverwarring
opnieuw geboren
met terugwerkende kracht
tot engel herboren
tot de zuiverheid teruggebracht
tot het heilig moment
tot het water
de symboliek van het vuur voorbij
tot de vingers op de ogen
de ganse nacht
met terugwerkende kracht
het sakrale bewonen
onder de bomen
harpij treedt in tot mij
en blijf mij naderkomen.
De angst
Verwarde duisternis, zes meter diep-kanalen
En zestig meter zeemansslag in overtocht:
Geen meergeld voor de doden te betalen.
Zij spoelen mee, van ladingsplaats tot laatste bocht.
Verroeste klok, verdronken klank, beklop mijn schedel
Verdrijf de angst, de gele vlek, de hersenschim
Verwijder angst, ellende, luid gebedel,
Mijn hand, bedelf, verwijder deze modderspin.
Zoetwatervis, met rode kieuw en korte staart
Omzwem mijn been en voet van knie tot hiel en teen.
De regelmaat: de wet van Archimedes verklaart
Uw lot. De angst der regelmaat drijft door me heen.
De angst, de duisternis, zes meter diep-kanalen
Verschuift bewust de regelmaat van ademhaling,
Hartslag, bloedsomloop. De zelfmoord zal betalen.
De regelmaat der angst stijgt bij elke daling.
Septembersuite 5
hij weet zich in haar woorden geborgen
en op een zonnige septembermorgen
smeert hij boter en honig op haar brood
in het najaarslicht
rijst haar albasten hals
boven het ochtendvlakke tafelblad
en ’s avonds schieten haar ogen
in vleermuisvlucht van kamer tot kamer
dan drijven liederen van Wolf voorbij
en doorheen Spaanse geur en landschappen
weeft de herinnering een web rondom zijn hoofd
de vingers van zijn hand verstijven:
nu moet hij kiezen tussen gaan of blijven.