Marcel WAUTERS


Het leed het laffe droge leed

het leed het laffe droge leed

om iets om niets om alles

het is van u van mij van niemand

het is een miezerige vuile kat

een verdoolde hond

een lieve griet een malle vent

die de straat op en af loopt

’s avonds

het is overal het is nergens

het heeft geen maat het is geen maat

het kleeft in uw kleren uw ingewanden

het is water het is vuur

het is klein het is groot het is nul

het is licht

het is lucht

het is aarde

het is zoals gezegd het is minder het is meer

het groeit op uw rug als een distel

en bloeit

en verdort als een roos

het is

het is een voorwerp van dagelijks intiem gebruik

dat ge verbergt ergens

in een lade

in een hoek

in een kast

wanneer vreemden op bezoek komen

en onweerstaanbaar deftig praten

tussen de afwezige muren

van uw onherkenbaar huis